فیلم دهکده و ارتباط آن با عکاسی

در سینمای نوری بیلگه جیلان چیزی که بعد از فیلم “دهکده “بیشتر حس می شود حضور شهر و روستا است . در فضای این شهرها خستگی و افسردگی را می بینیم و این افسردگی درست چیزی است که در تمام عکس های او حضور دارد . این افسردگی از مناظر طبیعی شروع می شود و به خارج از مرزهای ان کشیده می شود .
فیلم “دهکده” تحت تاثیر انتوان چخوف16 ساخته شده است. در تاتر چخوف حوادث مهم کنار گذاشته شده است ، اما در عوض جزییات زیادی در مورد رویداداهای جداگانه و زندگی روزمره وجود دارد که به یکدیگر وابسته نیستند .
در فیلم “دهکده” نظم طبیعی به نظر می رسد به هیچ عنوان تغییر نمی کند ولی تغییرات کوچکی جریان زندگی را مختل می کند . مردم از خارج شهر بی اطلاع هستند ، انها با یکدیگر مخالف هستند و در دنیای کوچک خود گم شده اند
این فیلم دارای دارای یک ارایه سنگین است و به جای حرکت از زمان مرده استفاده می کند . در این میان ، انچه که به عنوان زمان مرده نامیده می شود زمانی است که برای شخصیتها تبدیل به زتدگی ، تفکر و احساسات می شود . بنابراین تاکید به زمان مرده و پلان های ایستای عکس گونه باعث می شود دنیای ذهنی عمیقی برای شخصیت ها ایجاد شود . کارگردان اینجا فضای تعامل بین انسان و طبیعت را ایجاد می کند و به موسیقی و صدا نیازی ندارد .

این شهر به عنوان یک محیط خسته کننده شناخته شده است که در ان کودکان به طبیعت نگاه می کنند تا از مشکلات زندگی روزمره خلاص شوند .قهرمان داستان ، سافت ، گزینه اجتناب ناپذیری را که مردان جوان در اواخر قرن بیستم با ان مواجه هستند را توصیف می کند :یا به سنت های پدر خود عمل کند و یا از سرزمین خود کوچ کند .هنگامی که ما این فیلم را از دنیای شخصی کارگردان نگاه می کنیم شهر نیز یک میدان جنگ میان پدر و قانون می شود .
فیلم “کاسابا” مانند فیلم “پیله” سیاه و سفید است. جیلان در فیلم دهکده سعی کرده به یک زبان تصویری مستند دست پیدا کند . در این فیلم زبان تصویری مستند به همراه تصاویر ایستا و روایت ارام دیده می شود .این فیلم دارای دیالوگ های مینیمال است اما دارای روایت بصری قدرتمندی است .بنابراین در مورد فیلمهای اول جیلان می توانیم به این جمع بندی برسیم که این فیلم ها بر ساختار بصری و تصویر مستند و عکس گونه متکی هستند